90'lı yıllarda, İlçe Tarım Müdürlüğünü yaptığım Göksun'da, toplam hindi mevcudumuz 500 başı ancak bulmamaktaydı. O da, ticari amaç dışında köy kadınlarımızın bir hobisi, horântasına kış hazırlığı amacıyla sağa sola serpilmiş, üçer beşer adetten fazla sayıda değillerdi.

Göksun'da teknik ve sağlık personeli çalışma arkadaşlarımın da gayretleriyle, o günlerin hükmünde, büyük baş hayvanlarımızdan daha fazla et ve süt verimi almak için ırkların ıslah edilmesi ve modern barınak tesisleriyle donatılması aciliyet teşkil ediyordu. Nitekim, bu amaçla; bizden önceki dönemlerde oluşturulmuş, Değirmendere, Bozhüyük, Büyük Çamurlu, Çardak, Taşoluk'ta ki tabi tohumlama istasyonlarında ki verimsiz boğalarımızın çoğunu reforme ederek, gençleştirme faaliyetiyle işe başladık.

İlaveten bu hizmetlerden mahrum kalmış, Kanlıkavak, Kavşut'a boğa istasyonları kurduk. Yetmedi Büyük Kızılcık'a o dönem Belediye Başkanımız Şerif Gökkaya'nın gayretiyle Malatya'dan getirdiği iki adet montafon boğaya iki adet de biz takviye ederek ırk ıslahı çevre köyleriyle birlikte çok ciddi mesafeler alındı. % 15 olan olan melez ırklar, % 50'leri çoktan geçmişti bile...
Öte yandan, suni tohumlama faaliyetleri buna takviye olarak hız kazanmaktaydı. O dönem Kahramanmaraş ilçeleri içinde, ırk ıslahında Göksun çok özel bir yer elde etmişti.

Ahır, ağıl gibi 53'e varan tesis sayısına ulaşmamız, 2 yıl süreyle küçük ve büyük baş hayvanlarımızın iç ve dış parazitlere karşı ücretsiz ilaçlanmaları, köylümüze ayrı bir hayvancılık şevki vermişti. Köylümüze 300 bin ücretsiz fidan dağıtımı, arıcılık kursları yine Afyon Sandıklı'dan getirttiğimiz. ve köylümüze ücretsiz 10 bin Arılı kovan dağıtımı, Adana Balcalı'dan getirttiğimiz ve ücretsiz dağıttığımız
1 milyon frigo çilek, köy genç kızlarımıza ücretsiz ip-yün ve tezgahlarla halıcılığın geliştirilmesi projeleri hep o döneme rastlar.

Köy tüzel kişiliğine ait arazilerde, ileride köy ihtiyaçlarında kullanılmak üzere yine ücretsiz, Fındıklıkoyak, Kireç, Ortatepe, Gücük, Kamışçık, Kemalpaşa, Tombak ve Karadut'da oluşturduğumuz ,fidanlarını Osmaniye Orman Fidanlığından aldığımız 10 bin adet "Galeri Kavakçılığı" yine köy kızlarımızı hayata hazırlama amaçlı, Mürsel, Büyük Çamurlu, Karaahmet ve 8 köydeki ev Ekonomisi Kursları, köylü tohumluğu için hububat selektörlerinin faaliyete alınması, Göksun-Tabak mevkiinde gelip- geçenlerin görüp, dikkatini çekmesi için özel getirttiğimiz 6 çeşit, 2 şer dönümde buğday demontrasyonları, yani hangi çeşit buğdayın Göksun için, verim ve dayanıklılığının tesbit için deneme-ölçüm yeri v.s, o dönem ki çalışma arkadaşlarımın olağanüstü gayretleriyle Göksun'u bölgesinde örnek bir ilçe haline getirmişti.

Göksun köylüsü İlçe Tarım Müdürlüğü şahsında bana ve arkadaşlarıma öyle güven ve itimat vermişlerdi ki, İlçenin pazarı olan salı günleri Tarım Müdürlüğü binamız adeta karınca yuvası gibi dolup taşıyordu. Meselenin özü, köylüye güvenmek, eğitmek ve Devletin Kaynakları nereden, nasıl gelir pratiğiyle köylüyü teşvik etmekten geçiyordu. Bu sağlandığı takdirde, köylünün arkasında durduğunuzda çoğu işler teşviksiz de yürüyordu...

Meralarıyla zengin köylümüze, hem ticari hindiciliğe alıştırmak hem de köy çocuklarının daha iyi beslenmelerine katkı amacıyla "Göksun Hindiciliğı Geliştirme Projesi" adı altında 1993 yılında bir projeje geliştirdik. Proje İle arzulu köylülerimizi hindi yetiştiriciliği konusunda 100'lerce köylümüzü eğitime aldık. Mevcut ahır, ağıl ve kümesleri ufak tadilatlarla badana ve dezenfeksiyonları yapılarak, palazların (civciv) istediği oda ısısı için 200 voltluk ampül veya sobalar kurularak, palazlar geldiğinde hazır olması için, yemlik-suluk, gerekli ilaçlarını ve o zaman Göksun'da faal olan Yem Fabrikasından hindi başlangıç yemi, büyütme ve besi yemi şeklinde yemleri proje gereği köylümüze ücretsiz olarak dağıttık.

Devlete ait Kayseri- Yahyalı ilçesinde ki Hindicilik Üretme İstasyonundan 10 bin adet hindi palazını Göksun'umuza getirerek, köylümüze 100-150 adet şeklinde ücretsiz dağıttık. Hiç aklımdan çıkmayan bir anektod var ki, bunu hiç unutamam. Hindi palazı vereceğimiz yetiştiricileri eğitime almamıza rağmen, eğitime katılmamış Alıçlıbucak Köyümüzden bir teyze dağıtım günü "Bende isterim ?" diye bana gelmesin mi ? "Teyze sen eğitim görmedin, sonra biz muhtarlara da danıştık, köyde istekli yok dedi. Nasıl olacak şimdi ?" Dediğimde "Muhtar ne bilsin hindiyi, benim eskidende vardı" deyince 100 palazı teyzeme verdik.

Hepsi hepsi yâ rutin kontrollerde, Kavşut, Kömür istikametine gittiğimde bu teyzeye uğramayı ihmal etmedim hiç, teyze bizi mahçup etti vesselam. Palazları en erken meraya o çıkarmıştı...Göksun'lu hindicilikte de 10 bin başla, o yıllar başarılı olmuştu.

Son yıllarda Göksun'da maliyet- kazanç açısından daha kârlı görülen Kaz Yetiştiriciliğinin ilçemizde yayğınlaşmasını alternatif olarak memnuniyetle izliyorum. Göksun ve Kahramanmaraş'ımız bu faaliyetin yayğınlaşmasına gerçekten lâyık yerde...

Hindi eti, kırmızı et açığımızı kapatmada çok önemli bir alternatif. Üstelik tavuk etine göre daha besleyici. Tavuk etinde
% 19 olan protein hindide % 21, Yağ oranı % 7 daha düşük, kalsiyum % 5 daha fazladır. Çinko, selenyum ve fosforca zengin olan hindi eti, B kompleks vitaminlerince de çok zengindir. Fiziksel ve zihinsel olarak çok faydalı bir besin olan hindi eti; Yaşlanmayı geciktirir, kalp sağlığını korur, kansızlığa çaredir. Kasları geliştirir, metobolizmaya aktive sağlamak gibi çok yönlü özelliklere hindi eti sahiptir.

Hindi ve kaz yetiştiriciliğinin ilimizde sektör olması dileğimle...