Sessizce işini yapanlar değilde “en küçük işi bile shova dönüştürenlere kıymet verilince” ortalık fenomenlerle doldu.

Buna sırt üst makamlara yaranmak uğruna yapılan/yaptırılan salt nicelik odaklı show amaçlı projeler, yarışmalar, etkinlikler de dahil.

İş yapmak değil de “iş yapıyor görünmek” gayeli yapılan bu etkinliklerle, eğitimde önem arz eden kavramların içi boşaltıldı.

***

Eğitimde artık gösterişten ve nicelikten uzak, disiplin ve ciddiyete dönüş yapılmalı.

Öğretmenlik eğitim/öğretim alanında disiplin, ciddiyet, uzmanlık ve hassasiyet gerektiren profesyonel bir meslektir.

Bunu yapabilmek zaten ziyadesiyle zihnen/ruhen/vicdanen yıpratıcı ve yorucudur.

Ciddi bir meşgaliyet ve sorumluluk gerektirir.

Bu sebeple Eğitimcinin sadece işine odaklanmasına fırsat verip gösteriş odaklı etkinliklere son verilmelidir.

***

Ülkede el üstünde tutulması gereken ama değer verilmeyen en temel meslek gruplarından biri eğitimciler maalesef…

Bunda; liyakati, eğitimi, ihtisası öncelemeyenler,

İdeolojik hususlarda anında sahaya inip mevzu eğitimcilerin özlük hakları olunca 3 maymunu oynayanlar,

Ve bunlara güç verenler sorumlu.

***

Bir de görev alanına girmediği halde bir yerlere yaranabilmek adına her işi yapanlar,

Mesleğinin/uzmanlığının kıymetini idrak edemeyenler,

Dahası kendine değer vermeyen, mesleğini değersizleştirenler,

Görev alanına girmeyen her işi yapıp sorunlar zaten çözülüyor algısına hizmet edip problemlerin mütemadiyen devam etmesine sebebiyet verenler…