Geçtiğimiz hafta içi yazmıştım:
TBMM Başkanvekili, Kahramanmaraş Milletvekili Mehmet Sağlam’ın “adam” tartışmasını…

Vekiller, “Biz adam değiliz, bize adam diyemezsiniz” diyorlar ya; işte tam da öyle!
TBMM’de adam bulmak zor, Kahramanmaraş’ta da adam bulmak zor.
Bulduğunuzun kıymetini bilin… kim adam ? adamlık !

Ozan Arif’in dediği gibi:
“Ne elbiseler gördüm, içinde adam yok;
ne adamlar gördüm, üzerinde elbise yok.”

Evet, doğrudur.
Dünya fani bir bahçedir; bir gün ölürsün…
Camide abdestsiz saf tutanların bakışları arasında gidersin de
seni arayan olmaz, soran olmaz.

Adam olamadın gittin be zevzek!

Yalan dolanla yaşayan, insanlıktan nasibini almamış kişi;
seni beni bilemedin gittin.
Seni gören adam sandı ama sen adam olamadın be zevzek!

Boyun posun var ama ruhun yok.
Yürü be, yürü!
Hakkı ne bilirsin sen?
Ancak yürürsün…
Adam olamadın gittin be zevzek!

Ona buna çamur atacağına önce aynaya bak!
Bak hele şu aynaya; yüzün yüze benzer mi?
Maraş sokaklarında gezme…
Adam olamadın gittin be zevzek!

Ne Elbiseler Gördüm, İçinde Adam Yok… Adam var üzerinde elbise yok !

Sevgili okurlarım,

“Ne elbiseler gördüm, içinde adam yok;
adam gördüm, üzerinde elbise yok…”

Bu söz sadece bir cümle değil;
içinde yaşadığımız çağın aynasıdır.

Bugün makam var, mevki var, üniforma var, kravat var…
Ama bazen vicdan yok, merhamet yok, adamlık yok.

İnsan, giydiği elbiseyle değil;
taşıdığı ahlakla, duruşla, sözüyle ve özüyle adam olur.

Üzerinde pahalı takım elbise olan nice kişi gördük;
söz verdi mi tutmayan, emanete sahip çıkmayan,
gücü yetene ezip geçeni… Zübükleri gördük !

Bir de elbisesi olmayanlar var.
Cebinde parası yok, sırtında ceketi yok;
ama yüreği koca bir dağ gibi.
Selamı samimi, sözü doğru, duası temiz…

Adamlık;
kravatta değil, karakterdedir.
Makamda değil, merhamettedir.
Gösterişte değil, samimiyettedir.

Bugün ihtiyacımız olan şey yeni elbiseler değil,
adam gibi adamlardır.

Adam olamadın gittin be zevzek!

Kalın sağlıcakla.