Askerliğim sırasında, eğitim alanındaydık. Kızılay’ın geldiğini, kan vermek isteyenlerin bir adım öne çıkmalarını söylediler.10 kadar asker öne çıktık. Kan vermek için komutanımızla birlikte revire gittik. Hemşire bana sordu: 
 -Ne kadar kan vereceksiniz?  
-Bu kanı niçin alıyorsunuz?  
-Vatan için tabi ki.  
-Madem vatan için, öyleyse son damlasına kadar alınız. 
Komutan: 
-Aferin Maraşlı!  
-Kahramanmaraşlı komutanım   
  Hemşire, 
-Komutanım, askerleriniz çok fedakar.  
Hemen söze girdim. 
 
-Biz, barışta kan veririz, savaşta can veririz!  
Komutan: 
-Afferin Maraşlı! 
-Kahramanmaraşlı komutanım. 
-Tamam Kahramanmaraşlı. 
 komutanımıza takılmak istedi: 
-Komutanım, siz de kan verecek misiniz? 
Komutanın telaşlandığını görünce lafa girdim.  
-Komutanlar kan vermez, emir verir! 
-Aferin Maraşlı! 
-Kahramanmaraşlı komutanım!