Sevgili Maraş Gündem okurları, Allah’ın rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.

***

Sessizce ortalıktan kaybolmuştum.

Ama “veda”laşmamıştık. Çünkü vedalaşmak, “geri dönmemek”ti. Ben ise yazılarıma “ara” verip kendimi hayatın akışına bırakmıştım. “Neden?” diye sormayın. “O günkü konjonktür öyle gerektiriyordu!” dersem siz anlarsınız(!!)

2014 Yılı Kasım’ının son günleriymiş son yazımızın yayınlanma tarihi. Yani bir yılı biraz aşkın bir süredir bir ayrılığın ardından yine beraberiz. Tabi bu “geri dönüş”e sevinenler de olacaktır, üzülenler de…

“Çokta umurumdaydı” diyenler de…

Olsun… Biz herkesi seviyoruz. Gerek müspet, gerekse menfi anlamda burada yazıya döktüğümüz hiçbir kelam şahsi değildir. Kendimizce, vicdanımızın sesini dinleyerek ve Hakk’kı gözeterek yazdık, bundan sonra da aynı minval üzere klavye başına geçeceğiz.

Allah, pişmanlık duyacağımız yazılar yazdırmasın.(amin)

***

Yazmak bir gönül işidir.

Yıl 2003… Elimiz kalem tuttuğundan ve zamanın (yanılmıyorsam!!) Chp Kahramanmaraş Milletvekili Sayın Mehmet Parlakyiğit’in, Sütçü İmam Üniversitesi’nin “imam”ından duyduğu rahatsızlığı beyan etmesinden mütevellit, isyanımızı dile getirmek için el yazısı ile “İso 9001 Belgeli Bir Chp’li” diye bir yazı yazmış ve abonesi olduğum Akit Gazetesi’ne göndermiştik.

Allah’ım, o yazının “okur postası”nda çıktığı gün benim için nasıl bir gündü öyle?

Yeri gelmişken;

28 Şubat Kararları’nın halen hüküm sürdüğü o yıllarda, büyük bir tutku ile on yıl okuduğum Akit Gazetesi’nin, geçtiğimiz haftalarda Medine’de hayatını kaybeden yazarı Merhum Hasan Karakaya’yı ve o yıllarda yine bu gazetede yazan hemşehrimiz Merhum Üstat Abdurrahim Karakoç’u rahmetle anıyorum. Mekanları Cennet olsun. 

Her İki Merhum’un kalemim üzerindeki etkilerini inkar edemem. Bilakis gurur duyarım!!

***

Akit’in “Okur Postası”ndaki yazılarım devam etti…

Daha sonra, yeni yayın hayatına başlayan Manşet Gazetesi’nin o zamanki yazı işleri müdürü Mehmet Fiskeci Abimle tanıştık. Birkaç hafta o gazetede yazdık.

Derken Haber 46…

Haber 46’da yazdım bir süre. Sonra Mehmet Taş Abimle tanıştım. Ve daveti üzerine 6 Temmuz 2010 tarihinde Maraş Gündem’in yazar kadrosuna dahil olduk.

Çok düzenli olmasa da, dört buçuk yıl aralıksız keyifle ve gururla yazdık. Son yazımız 26 Kasım 2014 tarihli…

***

Bu bir yıllık süre zarfında faklı yerlerden yazmam konusunda teklif gelmedi desem yalan olur. Ama bir şekilde yazmadım. Hem kısmet olmadı, hem de her platformda yazmama gibi bir kuralım var.

Teklif gelen yerlerden “iyi ki de kabul etmemişim!” dediğim de oldu bu arada…!!

“Boğulursan da büyük denizde boğul” demişler.

Bir yıl aradan sonra işte buradayız. “Büyük deniz”de yani…

Kürkçü dükkanında…

Yerel, genel, siyaset, sanat, gezi ve hayatın içinden güncel konularla birlikte olacağız inşallah.

Allah utandırmasın.

Esslâmu aleyküm!

Hoş buldum.