Jülide DEMİRTAŞ

Jülide DEMİRTAŞ

Yaprakların Dansı

Varsın solan gül mevsimi olsun

Yapraklar dökülsün çınar tepelerinden

Griye dönsün mavilikler, kuşlar gitsin uzak diyara

Vazgeçmedim son-bahardan, sevdim ben

Şu ağaçlıkta genç çift, kırmızı şemsiyeli

Konfeti yaprakları birbir döküyor

Yerde sarılı kırmızılı bir yığın yaprak

Genç çift ilerliyor üstüne basarak

Günlerden sonbahar gezeceğim şehri birbir…

***

Seyir tepesinden şöyle bakınca şehir sereserpe

Çıplak ağaçlar,ucube binam ve çatısını yokluyor kuşlar evlerin

Selamlıyorum şehri bir uçtan bir uca bir kaşım yukarıda

Ciğerlerim taze havayla hemhal

Çamı da severim köknarı da dökülmez yaprakları

Sıra sıra yol boyu Maraş’a inerken seyir tepesinden

Çam ağaçları dizi dizi

Hava temiz ilerliyorum

Aşinası olduğum bir araç duruyor yanımda

Heyhat bizim çocuğun öğretmeni

Arkadaşım Nalan , açıyor camı yavaş yavaş

Selamlaşıyoruz gülümseyerek

Ayak üstü sohbet, nasılsın halleri ?

“Dön katıl bize”

“Yolum uzun size iyi, seyirler size”

Varlık içinde sonbahardayım en sevdiğim mevsim

Yanlızlıkta cabası, kafamı dinleyeceğim.

Arada bir korna sesi bozacak belki

İstediğim yanlızlığı…

İniyorum kıvrılarak yokuş aşağı

Gökyüzü mavi, sırmalı güneş ensemde

Gözlerim yaya insan arıyor mamafih

Kimseler bilmiyor patikalardan yürüyüşün tadını

Bir türkü dudağımda “Gelmezsen gelme”

İçim dışım hür ağaçlıkta

Ayaklarım rahat, gönlüm huzurlu

Ne yapayım bu havada yaşamak için konforu

 

 

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Jülide DEMİRTAŞ Arşivi