Mavilikler için de altın kafesteyim

Oysa dokunsalar ağlarım

Suskunluğum

Sustuklarımda gizli

Aslında

Aslında

Bangır bangırım içimde

Paslı kilit hürriyetime engel

Yüzemiyorum dingin olsa da deniz

Ipıslağım

Yorgunum

Ve bitkin

Kurtaramaz kimse hiç kimse

Anahtar kendim

Kilit alabildiğine ışıltılı oysa

Ha açtım

Ha açacağım kendimi

Dibe yarım kala

Kilit boşalıyor

Parmaklıklardan

Tırmanıyorum tırmanıyorum koyudan açık maviye

Derin olan nefesim

Güneşe döndü içiyorum ışığı

Tam kurtuldum derken

Sular içindeyim hala

Heyhat yüzmem gerek ha gayret

Kıyıya var biraz daha

Gayret

Ha gayret

Kumlara tutunduğum an

Hürdüm

Kurtulmuştum

Uzanıyorum sırtüstü

Gün tepem de

Üstüm ıslak

İki mavi arasında

Ne güzel şey yaşamak