Sustukça Değersizleşeceğiz

Ülkede en düşük maaş alan kesimden çıt yok.

Bu sessizlik ile daha çok değersizleşilir.

Haklarını bile savunmaya cesareti olmayan bir kesime kim neden değer versin?

Mali iyileştirmenin yapılmaması,

DYK’ların kapatılması,

Ders sayısının azalması,

Bir kahve parası bile etmeyen ek ders ücreti

Toplu sözleşmelerde atılan öngörüsüz imzalar,

Enflasyon ve hayat pahalılığı ile iyice eriyen maaşlar, vb hususlarla eğitimcilerin geliri çok düştü.

Eğitim öğretimle ömrünü heba eden eğitimciler tükenmişlik sendromunda.

Mesleğinin daha ilk yıllarında araba alabilen hatta biraz borçlanıp ev alabilenler şimdi kiralarını zor ödüyor.

İstediği şehirde tek başına hem hayatını idame ettirip hem de kolaylıkla birikim yapabilenler, çift maaş ile ayı ancak kurtarabiliyor.

Orta halli semtlerde bile ev kiralayamaz duruma gelindi.

Sabahı küçük bir simit çay ile öğle arasını da evden getirilen yemek ile tamamlayarak boğazlarından kısmaya başladılar.

30-40 yıllık çalışma neticesinde huzurlu bir yaşamın tadını çıkarması gerekenler kuş olan emekli maaşları hasebiyle emekli olamıyor.

Peki bu durumun en büyük sorumlusu kim?

Cevabı yazının girişinde.