Mavilikler için de altın kafesteyim
Oysa dokunsalar ağlarım
Suskunluğum
Sustuklarımda gizli
Aslında
Aslında
Bangır bangırım içimde
Paslı kilit hürriyetime engel
Yüzemiyorum dingin olsa da deniz
Ipıslağım
Yorgunum
Ve bitkin
Kurtaramaz kimse hiç kimse
Anahtar kendim
Kilit alabildiğine ışıltılı oysa
Ha açtım
Ha açacağım kendimi
Dibe yarım kala
Kilit boşalıyor
Parmaklıklardan
Tırmanıyorum tırmanıyorum koyudan açık maviye
Derin olan nefesim
Güneşe döndü içiyorum ışığı
Tam kurtuldum derken
Sular içindeyim hala
Heyhat yüzmem gerek ha gayret
Kıyıya var biraz daha
Gayret
Ha gayret
Kumlara tutunduğum an
Hürdüm
Kurtulmuştum
Uzanıyorum sırtüstü
Gün tepem de
Üstüm ıslak
İki mavi arasında
Ne güzel şey yaşamak