Annelik mesaisi bitmeyen, emeklisi gelmeyen bir meslektir.
Annelik, diğer bütün meslekleri de az biraz içinde barındırır. Yeri geldiğinde doktor olur anne, yeri geldiğinde öğretmen, yeri geldiğinde pedagog, bazı vakitlerde aşçı, bazı vakitlerde temizlikçi, yeri gelir terzi olur, yeri gelir şoför aklına her ne meslek geliyorsa evladı için o mesleğin inceliklerini öğrenir ve evlatlarını yetiştirirken bu meslekleri en doğru şekilde onların yaşamlarında icra etmeye çalışır.
Bilir ki evlatlarına en güzel örnek olabilmenin yolu onlara en doğu rol model olmaktan geçer.
İşte bu sebeple seve seve fedakarlık gösterir, evladının hem bu dünyasını hem ahiretini düşünerek, Allah sevgisini yavrularının gönüllerine işlemeyi en ön safa koyarak, Kur’anı hayat rehberi yaparak, Peygamberi’nin sünnetini yaşam biçimi haline getirerek yaşamaya çalışır.
Ve bilir ki en etkili eğitim yaşanarak verilen eğitimdir.
“Ben ölürsem ardından evladım ne yapar diye düşündüğü kadar ölüm gerçeği evladımın başına gelirse evladım ahirette ne yapar?” diye düşünür.
Onların ömür defterini tertemiz tutması için onları minicik hallerinden itibaren en güzel şekilde yetiştirmeye gönül verir .Gayret üstüne gayret gösterir. Yüce Allah’ın bu kutsal meslekle görevlendirdiğinin bilincinde olur.
Azıcık eli yansa, yüreği acısa paramparça olan merhamet ve şefkat dolu anne yüreği yavrusunun ahireti için de aynı merhametle atar.
Nasıl razı olabilir ki evladının dönüşü olmayan çaresizlikler içerisinde kalmasına. “Anne, neden bana en doğru rehber olmadın, neden Rabbimin muhabbetini gönlüme nakış nakış işlemedin, neden bana sonsuz ahiret yurdum için nasıl hazırlanmam gerektiğini öğretmedin, neden geçici dünyanın geçici hevesleri peşinde ömrümü ziyan etmemi izledin” diye feryad etmesine hangi şefkat dolu anne yüreği dayanır.
O sebeple mesleklerin en üstünü ve en kutsalı olan annelik mesleğimize sahip çıkmalı, eksiklerimizi, yanlışlarımızı görmeye ve düzeltmeye çalışmalı, her meslekte olduğu gibi annelik mesleğinde de mesleğini en güzel şekilde ifaya geyret eden anneleri kendimize örnek almalı, gayretimizi dualarımızla kuvvetlendirmeli ve bu dünyada ki beraberliğimizi sonsuz ahiret yurdunda da devam ettirebilmek için Allah’ın rızasına uygun bir yaşam içerisinde olmaya çok ama çok gayret etmemiz zaruridir. Gönüllerimizi annelik sevgisiyle taçlandıran, tertemiz ve masum evlatlarımızı bize emanet eden Rabbimize şükür borcumuzdur.
Yavrusunu abdestsiz emzirmeyen, boğazından haram lokma geçirmeyen, onlara duasız aş pişirmeyen, anne-baba sevgisinden, ilgisinden mahrum etmeyen, onları Allah’ın ilmiyle, zikriyle, muhabbetiyle besleyen, dünyaya karşı zahid, ahiretine ise talip evlatlar olması için duayı dillerinden eksik etmeyen o mübarek anne-babaların yolundan gitmemiz için bize azim ver ver Allah’ım!
Amin.