MEB’de Çığırından Çıkan Proje Baskısı ve Evrak Yükü

Eğitim Öğretim sürecinde niteliğe değil niceliğe odaklanma sendromu yaşanıyor.

Bu bakış açısı yüzünden kurumlar yavaş yavaş kurumsal kimliklerini yitiriyor.

Mühim kavramların içi boşaltılıyor.

Salt nicelik odaklı okullara dayatılan projeler de iyice amacından saptı ve çığırından çıktı.

Milli Eğitim Müdürlükleri, okul müdürlerine, okul müdürleri de Öğretmenlere proje hususunda yoğun baskı yapıyor.

Gönüllü olması gereken ama zorunluluğa dönüşen bu süreç neticesinde de salt niceliğe odaklı proje görünümlü ama aslında proje olmayan etkinlikler çıkıyor.

Böylece bilimsel bir disiplin ve ciddiyet gerektiren “proje” kavramının maalesef içi boşaltılıyor.

Eğitim ile ilgili hususlarda sahadan değil, masabaşı kararlar alınmaya devam ediyor.

Uygulama görevini ifa edecek öğretmenler karar sürecine dahil edilmiyor.

Bu sebeple eğitimde kurumsal bir kimlik inşa edilemiyor ve sistem oturtulamıyor.

Öğretmenlerin karar mekanizmasında olmadığı sahanın sesinin dikkate alınmadığı hiçbir sistem maalesef kalıcı olamayacaktır.

Bu sebeple eğitimi amacından saptıran, niteliğe değil niceliğe odaklanan uygulamalardan vazgeçilip “Öğretmenlerin sahadan bildirdiği sorunlara” odaklanılmalıdır.

Eğer bir proje üretilecekse;

Öğretmenlerin maddi/manevi itibarını ve refahını arttıracak,

Okulların temizlik ve güvenlik sorunlarını çözecek,

Öğretmenlere temiz, nezih bir iş çalışma ortamı sağlayacak,

Yönetici atamalarında liyakati önceleyecek,

Öğrencileri bu ağır sınav stresi ve ders yükünden kurtaracak projeler üretilmelidir.