Toplumların kültür düzeyi yükseldikçe, bu alanda oluşan açlık kendine doyum arar. Bu arayış yoğunlaştıkça sanata ve sanatçıya da ilgi artarak devam eder. Sanatçı toplumun bu ilgisi ve beğenisinden güç alır. Sürekliliği sağlamak için de kendini yeniler, geliştirir ve daha yetkin eserler meydana getirir. Toplumun, sanatın beğeni ve takdirine sunar. Marifet varsa, beğeni ve takdir var. Beğeni ve takdir varsa. İltifat ve gelişim de var demektir.
Bu girişten sonra burada sözü Gaziantep Sanko Sanat Galerisinde Kahramanmaraşlı dört ressamın karma sergisine getirmek istiyorum:
Kahramanmaraşlı dört resim ustasının karma sergisini gezerken sanatçı hemşerilerimle gurur duyduğumu söylemeliyim. Çok yakından tanıdığım, takdir ettiğim Kahramanmaraş’ın yüz akı bu ressamlarımızı( Vedat Akkök, Bünyamin K, M. Akif Orçan, M. Akif Aslan) yürekten kutluyor, başarılarının devamını diliyorum.
Ayrıca keyifle izlediğim bu sergiye, Gaziantepli sanatseverlerin yoğun ilgi göstermelerine tanık olmaktansa, bir Kahramanmaraşlı olarak onur duydum.
Vedat Akkök’ün natürmort, Bünyamin K’nın ve M. Akif Aslan’ın peyzaj çalışmaları, içinde yaşadığımız doğamızı yansıttığı için zorlanmadan algıladım ve estetik doyuma ulaştım.
M. Akif Orçan’ın tablolarında düşünselliğimi yorumlara yükleyerek algılamama işlerlik kazandırmaya çalıştım. Kendimi test etmek için de bu soyut resimlerin ustasıyla bir söyleşi yapma gereği duydum. Diğerlerinin de fikrini almak isterdim doğrusu. Ancak orada olmadıkları için bu isteğim gerçekleşmedi.
Bu söyleşiyi Kahramanmaraşlı okurlarımla paylaşıma sunmayı da bir görev saydım.
YAZAR-ŞAİR MUSTAFA OKUMUŞ ile RESSAM M. AKİF ORÇAN GAZİANTEP SANKO SANAT GALERİSİNDE RESİM ve SERGİ ÜZERİNE SÖYLEŞİ YAPTI
Mustafa Okumuş
-Sayın Akif Orçan, öncelikle beni davet ettiğiniz ve bu söyleşiye zemin hazırladığınız için teşekkür ederim. Sonra da size özel bir soru yönelterek söyleşiye girmek istiyorum. Biz sizin uzun yıllardır Gaziantep Güzel Sanatlarda çalıştığınızı biliyoruz. Neden Kahramanmaraş’a dönüş yaptınız?
M. Akif Orçan:
-Kendi memleketimize hizmet etme zamanı geldi. Oradaki deneyim ve tecrübelerimizi buradaki gençlerimize taşımamız gerek diye düşündüm biraz da.
M. Okumuş:
-Kısaca çalışmalarınız, tekniğiniz ve üslubunuz hakkında ne söylemek istersiniz?
M. Akif Orçan:
-İlk dönem çalışmalarımda Anadolu insanını konu aldığım söylenir. Bunları toprak içinden yine yarı gerçekçi, farklı doku ve transparan efektleriyle alışılmışın dışında farklılaştırdım.
Akrilik ve yağlıboya çalışıyorum. Şu sıralar konu olarak figür üzerinde yoğunlaşıyorum. Figürün mekansal işlevini başka bir coğrafya düzlemiyle tamamladım. Bunu yaparken son dönem çalışmalarımda daha renkçi ve lekeci bir üslup içinde figürlerime yönelmekteyim.
M.Okumuş:
-Resimlerinizde bir “döngü” olgusu var. Bunun sizce özgün bir nedeni var mı?
M. Akif Orçan:
-Evet genelde aynı şeyleri soruyorlar. “Neden sonsuz bir döngü var? Diye. Aslında hayatın içerisinde yaşadığımız güncel tavırlar, duruşlar, işe gelmeler-gitmeler, tanıdık aynı yüzler, sokakta farklı siluetler yaşadıklarımız da zaten bir döngü değil midir? Çoğu zaman sistematik disiplinli bir şekilde dünü kovalamaca var. Bu aynılılığa dayanılmaz bir karşı koyuş diyebiliriz. Yaşamın bizde bıraktığı bu derin etkiler resmin oluşturulma sınırlarını belirliyor.
Bizde yaratma sürecinde psikolojik süreçler yakından en uç noktalara kadar sonsuz bir evren içinde bizi çok rahat yönlendirebiliyor. Resimlerin bütününde bir boşluk enerjisi oluşturmaya çalışırım. Belirsiz bir noktadan yeryüzüne ya da evrene bir bakış vardır, resimlerimde. Dünya, Güneş, Evren, Mevlana gibi her şey dönmekte ise cevap biraz da izleyicinin metaforunda saklıdır.
M.Okumuş:
-Vedat Akkök, M.Akif Aslan, Bünyamin K. ile açtığınız bu sergiyi K.Maraş’a da taşıyacak mısınız?
M. Akif Orçan:
-Kendi adıma şimdilik düşünmüyorum. K.Maraş’ta sanat galerisi henüz yok. Bazı kültür merkezlerimiz var; ancak bu mekanlarda askı sistemleri ve ışıklandırma, korunma ve sergilenme adına ciddi bir istişare yapılarak yeniden yapılandırması gerekiyor…Bu yüzden birçok sanatçı arkadaşımızı Kahramanmaraş’a davet etiğimizde olumsuz netice alıyoruz .
M.Okumuş:
-Birçok rengi iç içe kullanırken renklerin diliyle neler anlatmak istiyorsonuz?
M. Akif Orçan:
-Tek renklilik de var çalışmalarımda. Buna“Kuyudaki Sessizlik’i” örnek verebiliriz. Her insanın içinde, içine
düştüğü bir kör kuyusu vardır. Ya da uçsuz bucaksız bir göğü…
Sosyal bir varlık olarak milyonlarca rengin tonunda farklı sesler, diller, yüzler, dokular, anlayışlar içersinde yaşamak zorunda kalıyoruz. Sanırım renklerin de iç içe sosyal bir ağ oluşturma yetisi var diyebiliriz.
M.Okumuş:
-Bazı çalışmalarınızda çok zengin renk armonisi içinde ön plânda yer alan uyuyan
adam figürü dikkat çekiyor. Bununla neyi anlatmaya çalışıyorsunuz?
M. Akif Orçan:
-Yalnızlık ve daha çok da düşünme…
Düşünen de diyebiliriz. Sembolist, dram ve tiyatral duruşlu figürler…Uyuma modu benim için hep yarının yeni kapılarını aralar. Her yaratım yeni sorumluluk demektir. Her sorumluluk yeni eser, her
yeni eser ise insanı yok oluştan kurtaran büyülü güç…
M.Okumuş:
- Sanatın doğurgan gizleri hakkında verdiğiniz güzel ve anlamlı yanıtlarla soyut resim akımının da bir nebze felsefesine kapı araladınız. Teşekkür eder başarılı çalışmalarınızın devamını dilerim.
M. Akif Orçan:
- Bana bu söyleşi fırsatını verdiğiniz, sanatseverlerle bizi buluşturduğunuz için asıl ben, kendim ve arkadaşlarım adına size teşekkür ediyor, saygılar sunuyorum.