Geçen  hafta  ziyaret  ettiğim  bir  orta  Afrika  ülkesinin   başkentindeki  bürokratlardan  bahsedeceğim.!

       Ruh  hallerini , davranışlarını  gözlemlediğim  bu  bürokratlar  adeta  Play  Station  oynuyorlar. Bilgisayar  oyunu  uynuyor  derken , vatandaş  önünde  iş  yaptırmak  için  sıra  beklerken  bilgisayarında  ıvır  zıvır oyun  oynayıp  vakit  geçiren ,  vatandaşı  bekleten  devlet  görevlilerinden   bahsetmiyorum. İnanın  bu  şekilde  vatandaşa  kendi  çapında  eziyet  eden  görevli  bu  bürokratların  yanında  eli  öpülecek  birer  evliya  sayılır.

      Bu  bürokratlar , karşısındaki  vatandaşın  sabrıyla ,  vatandaşlık  duygularıyla ,  geleceğiyle  ve  hayatıyla  adeta  bilgisayar  oyunu  oynar  gibi  oynuyorlar.

     Devletin  kendilerini , vatandaşa  hizmet  için  oturttuğu  makamlar  sanki  babadan  dededen  miras  ve  vatandaş  bu  mülke  musallat  olan  bir  fazlalık.

     Bunlar  için  mevzut  hazretlerinin  labirentlerinde  çırpınan  vatandaş  ,  örümcek  ağına  düşen  bir  sinekten  farksız.

     Vatandaşın  problemini  çözmek  bir  yana ,  neyapar da  iyice  çıkmaza  sürükler  ve  tahmin  edebileceğiniz  yan  yollara  saptırırız  diye  gözleri  dört  dönüyor. Ve  örümcek  ağına  yapışan  ve  debelenen  vatandaşa  bir  insan  gözüyle  değil  menfaat  temin  edilecek  bir  meta  ,  yok  olursa  da  sırada  birsürüsünün  beklediği  gereksiz  bir  yaratık  gözüyle  bakılıyor.

     Nasıl ki  bilgisayar  oyununda  canlarınız  tükenince  bir  tuşa  dokununca  oyun  yeniden  başlıyorsa  bu  insanlar  için  de  karşısındakinin  yanması  yıkılması  yok  olması  önemsiz , parmağının  ucuyla , dilinin  ucuyla  onu  uçuruma  itip  sıradaki  gelsin  diyebiliyorlar.

     Normal  vicdan  sahibi  bir  insan  Japonya'da  depremde  ölen  , hiç  tanımadığı  insanlar  için  bile  en  azından  ''  vah  vah  ''  derken  bu  insanlar  kendi  ruhsuz  tavırlarıyla  bezdirdikleri  insanlara , basılıp  geçilen  bir  karınca  gözüyle  bakabiliyorlar.

     Sanki  bu  bürokratların  tek  görevi  kendi  bürolarını  korumak  ve  orada  rahat  rahat  oturmak.  Vatandaş  ise  bu  kişilerin  rahatını  bozan  birer  hamamböceği.

     Siz  zerre  kadar  kabahatiniz  olmayan  bir  konuda '' yandım '' diyorsunuz .

     Onlar  tamamen  kendi  insiyatiflerinde  olan  bir  haksızlığı  gidermek  yerine  ,  ruhsuz  bir  telesekreter  sesiyle '' olabilir  normal ''  diyorlar.

     Siz  ''öldüm  '' diyorsunuz.

     Onlar  ''Allah  rahmet  etsin ,  siz  öbür  dünyadan  bi  dilekçe  yollayın  belki  bakarız ''  diyor.

     Siz  ''siyasetçiler  bu  işi  çözecekler '' diyorsunuz.

     Onlar  ''siyasetçinin  biri   gelir  biri  gider  biz  hancıyız  onlar  yolcu ,  buralarda  patron  biziz''  diyorlar.

     Koskoca  ülkenin  başbakanı  bile  bürokrasiden  şikayet  etmişti  de  birçok  insan  anlayamamıştı. Ben  bu  sırra  ermenin  mutluluğunu  yaşıyorum.

     Askeri  vesayet  , yargı  vesayeti  halt  etmiş.

      Bahsettiğim  ülkede , yüksek  bürokrasinin  görünmeyen  ve  herşeyi  kılıfına  uyduran  vesayeti  hepsinden  betermiş.

     Ülkesinde ,  çalışan , üreten , vergisini  ödeyen  kanunlara  uyan  ve  daha  fazlasını  yapmaya  azimli  bir  insanı  bezdirip  herşeye  lanet  ettirecek  bir  mekanizmadan  daha  zararlı  ne  olabilir.

     Bu  örümcek  ağına  düşen  zavallı  insanlara  ve  bu  ülkeye  Allah  yardım  etsin.

      Kızgınlığımdan  bu  ülkenin  neresi  olduğunu  karıştırdım  ama  bir  orta  Afrika  ülkesi  olmadığını  hatırladım.