Gönül ve ruh dünyamızı aydınlatan şahsiyetlerimizi unutmamak adına O zatların, miladi ya da hicri vefat yıldönümleri geldiğinde, hayatlarına dair kısa bilgileri derleyerek her Cumartesi bu köşede yazmaktayım. Bu hafta ki gönül dünyamızı aydınlatan mümtaz şahsiyetlerden bazıları:

ŞEFİK CAN

Sertarîk Mesnevî-hân, 1910 yılında Erzurum’da doğdu.  1914 yılında başlayan Birinci Dünya Savaşını tüm dehşetini gördü. Osmanlının son dönemlerinde, Büyük bir imparatorluğun hazîn çöküşünü, köklü bir kültürün yok oluşunu, yeni kurulan Cumhuriyetimizin doğum sancılarını birebir yaşayarak; yakın tarihimizin çok önemli bir tanığı oldu. Zor şartlar altında eğitimini tamamladıktan sonra Kuleli Askerî Lisesi’ni ve Harp Okulunu bitirdi.

Arapça ve Farsça’yı küçük yaşta babasından öğrenmiş; üstüne İngilizce ve Fransızca’yı da öğrenmiş, bununla da kalmayıp tavan arasında kendi kendine öğrendiği Rusça’ya gramer yazmıştır. Babası daha çocukluk yaşlarında Şeyh Sadi’den, Hâfız’dan beyitler ezberletmiş. Hayatında önemli bir yere sahip olan Tâhir Olgun’u da ilk kez babasından duymuş,

Ömrünü Hz. Mevlânâ’ya ve onun eserlerini anlamaya, anlatmaya adamıştır. Tâhir Olgun’dan almış olduğu “Mesnevî-hânlık” icâzetiyle yapmış olduğu mesnevî derslerini son nefesine kadar devam ettirmiştir. Hz. Mevlânâ ve eserleri üzerine yapmış olduğu çalışmalarından dolayı 2001 yılında yüksek hizmet ödülü almıştır. “Mevlana ve Eflatun, Klasik yunan Mitolojisi, Mevlana ve Rubailer, Mevlana Hayatı şahsiyeti ve Fikirleri” gibi eserler i var.  23 Ocak 2005 yılında vefât ettiğinde, Konya’daki Üçler Mezarlığı’na defnedilmiştir. Rahmetle anıyoruz.

ALİ ULVİ KURUCU

1922 yılında Konya’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Konya’da tamamladı. Arapça öğrendi, hafız oldu. Yüksek öğrenimini Kahire el-Ezher Üniversitesi’nde tamamladı. Medine’de uzun süre Evkaf Dairesi’nin İnşaat ve Sicillat Emini olarak görev yaptı. 1985’de emekli oldu. Ömrünün 60 yılını Peygamber Efendimiz’in (a.s.m.) yanıbaşında Medine’de geçirdi. Senenin belirli bir dönemini Türkiye’de geçirmeye özen gösterirdi.

Kur’an hafızıydı ve geniş bir hadis külliyatına sahipti. Tarih, musiki ve hat konularına özel ilgi duyardı. Şair kişiliği ile ön plana çıktı. Aruz ölçüsüyle birçok şiirler yazdı “Sevdim seni mabuduma canan diye sevdim” şiiri ilahi olarak bestelendi. Allah dostu, resul aşığı arif bir insandı “Ruhum sana âşık, sana hayrandır Efendim / Bir ben değil, âlem sana kurbandır Efendim.” Şiirleri dilden dile dolaştı.   Şiirleri, “Gümüş Tül ve Alevler”, makale ve röportajları da “Gecelerin Gündüzü” adıyla yayınlandı.  3 Şubat 2002 tarihinde Medine’de vefat etti. Asr-ı Saadet insanlarının birçoğunu bağrında taşıyan Cennetü’l Baki mezarlığına defnedildi. Rahmetle anıyoruz.

SADETTİN KAYNAK

Hafız, Klasik Türk müziği bestecisi. 1895 yılında İstanbul'da doğdu. Sesinin güzelliği nedeniyle henüz 10 yaşında iken hafız oldu. Hafız Melek Efendi, Hafız Cemal Efendi, Neyzen Emin Dede ve Muallim Kâzım Uz'ddan dersler aldı. Dinî müzik ile din dışı müziği birlikte yürüttü. 80'in üzerinde film müziği besteledi. 1933 yılında ilk Türkçe Ezan’ı plağa okudu. "Ayrılık Yaman Kelime", "Deli Gönül Gezer Gezer Gelirsin", “Leyla Bir Özge Candır”, “Niçin Baktın Bana Öyle”, “Yadeller Aldı Beni”, “Çile Bülbülüm Çile” gibi  şarkıların yanı sıra “Ey âşık-ı sâdıklar gelin Allah diyelim”, “Alma tenden cânımı”, “Yâ sâhibe’l-cemâl ve yâ seyyide’l-beşer” mısraıyla başlayan ilahiler de bestelemiştir. Toplam 42 ayrı makamda, 632 esere imza atmıştır.

Talebesi Hafız Ahmet, yaşlılık döneminde ziyaretine gittiği bir gün hocasını sevinçten ağlarken bulur. Sadettin Kaynak, talebesini görünce "Gel Hafızım! Lutfettiler, bu gece rüyamda Peygamber Efendimiz'i gördüm ve onunla sohbet ettim. Bu şarkıyı ona yazdım ve besteledim" diyerek, hicaz makamındaki "Muhabbet Bağına Girdim bu gece" eserini talebesine okumuştur.

Vasiyetnamesinde mezar taşına şu ifadelerin yazılmasını istemiş” Sultanselim Cami Şerifi Başimamı ve Sultanahmet Cami Şerifi İkinci İmamı ve Hatibi Meşhur Bestekâr Hacı Hafız Sadettin Kaynak'ın ruhuna Fatiha” 3 Şubat 1961 yılında İstanbul’da vefat etti. Rahmetle anıyoruz.